hüseyin nihal atsız -
ruh adam
---
spoiler ---
burkay ölmekle ızdıraptan kurtulmuş olmadı. her yıl bahar olup çiçekler açtıkça, açığma-kün’ü görüp sevdiği çam ağacının yanında ruhu dolaşıyor. “izdırap çekiyorum. sen de beni seviyor musun” diye inliyor. o günden bugüne kadar bin yıl geçtiği halde burkay her bahar orada ağlıyor. yanında duran açığma-kün “sus, sus, ben de ızdırap çekiyorum” diye yanıp yakılıyor. fakat “ben de seni seviyorum” demiyor ve yıllar böylece akıp geçiyor.
---
spoiler ---