şimdi belki birileri bana burda fakir edebiyatı yapma len diyecek ama şöyle özetlemek istiyorum ; bir insanı boynundan değil de böyle nasıl anlatsam öpmeye kıyamamak diye bişey var böyle sımsıkı sarılıyosun gözlerini sımsıkı kapatıyosun o an işte tüm öpmelere bedel oluyor tüm derdin tasan geride kalıyor, öpmeye kıyamamak da sevdaya dahil bence.onunlayken yüzüne bakıp içimde çiçeklerin açması bana yetiyodu benim için ,içim bahar bahçe oluyodu onun güzel yüzüne baktıkça.