kışı geçirmek için, kendine, -mevsimlik- suç işleyip hapse girme hedefi koyan evsiz gibi hissediyorum kendimi.
sözde özgür dünyada, -birçok açıdan- açım. bari tutsakken bir çatının altına sığınayım da yerim yurdum belli olsun diyorum. yatmaya yerim, tüketmeye aşım, kendimi sarmaya battaniyem olsun.
gazeteyi sadece okumak için kullanayım.. tez zamanda da bir kavga kopsun o koğuşta. akşamına da tuvalette şişlesinler beni. sonra siktir olup gideyim bu toprak parçası diyardan.
+ peki tanrı kabul eder mi bu dolaylı intiharı?