1-
2-
Birinci fotoğrafta 1939 yılında yoksul kadınların un çuvallarından çocuklarına elbise diktiğini fark eden bazı un fabrikaları çiçekli çuvallar ürettiler.
ikinci fotoğrafta da çocuklarına oyuncak yapabilsinler diye çuvalların üstünde oyuncak kalıpları var.
Umut kalmalıydı şurada bir yerlerde ve biraz da kardeşlik. Tanımadığın halde yoldan geçerken selam vermek birine. Hapşırınca çok yaşa demek. Biraz tuz biraz yağ biraz sevda. Biz tencerenin dibinde kalan insanlığı sıyırmaktan yorulmadık mı? Yeni bir aş yapsak ya kendimize arta kalanlardan. Bir çoban aşı mesela. Gariban aşı. Bir de yeni elbise dikse annelerimiz. Çiçekli çuvallardan. Bir olabilsek yeniden. Ah… Keske…(Arkeoloji Dünyası)