arkadaş ortamında sürekli ‘babam şöyle tatlı,böyle anlayışlı,geçen bunu yaptı canım benim’ diye anlatılırken ben sadece gülümseyip geçiyorum anlatacağım bişeyim olmadığı için. her baba gibi mutlaka iyi yönleri oluyor ama geriye kalan her şey o yönleri alıp götürüyor. bazen bari bu konuda şanslı olsaydım diyip karamsarlığın dibine vuruyorum,hayat bazen gerçekten zor.