en klasik bir bahane
(bkz: kendime bakamıyorum) olur herhalde. açıkçası sabit bir yerde durmadığım için sürekli şehir değiştirdiğim için bir köpek dostum olmasınına eziyet olurdu. hayvanların kendi doğalarında özgürce yaşaması taraftarıyım bir de. birçok hayvansever arkadaşıma bunu söylediğimde sokakta ölürler yaşayamazlar diyorlar. haklı olabilirler ama eskiden her mahallenin bir köpeği vardı hatırlıyorum da. kimse evine almazdı ama herkes besler herkes severdi. bir rahatsızlığında veterinere götürülürdü. şimdiyse hiçbir yerde görmüyorum artık öyle mahalle köpeklerini.