Kalben'in albüm adını taşıdığı şarkısı.
Falımdan bir bilet çıktı, filmin adı ‘al yazmalı’.
Gören var mı? diye baktım; yoktu. Filmin sonu çok zordu.
Kimse görmez, dedin usulca; yoktun, bırakamadım bulunca.
Yağmur başladı halimi sorarken.
iyiyim, dedim.
Yalan söyledim.
Hatırlar mısın geniş, ferah meydanları,
Savaşsız ve sakin akşamları?
Kafesteki bülbülleri, yamuk kesilmiş kâkülleri,
Göğe baktıran balkonları?
Hiç unutmadım, dedim ıslak.
Gülümsedin ıslık çalarak.
Hayal ettim bölüştüğümüzü bir ekmeği,
Oturarak.
El ele, diz dize ve göz göze bakışarak…
Hiç ölmeden…
Sonsuza kadar! Sonsuza kadar!
Sonsuza kadar! Sonsuza kadar!
Çıkardın cebinden bileti, çekerken elimden elini,
“Vazgeçtim, bana yetmez artık. Kapadım o yara defterini.”
Ve işte böyledir, küçük-kayıp; kısa-ayıp; yalan-yanlış bir aşkın hikayesi.
Herkesi kandırır gölgesi.