neredeyse tüm girdileri okudum. başta herkes takdir edip, yüceltse de son girdilere doğru balonu sönmüş.
aslında çok da yabancı gelmiyor, sosyal medya ilüzyonu işte. yani anlatmak istediğim şu, hepiniz önünüze ne atılırsa hiç düşünmeden alıyorsunuz, bir yerlerden patlak verince bazılarınız uyanıyor gibi oluyor sonra aynen devam.
bu şekilde düşünmeye devam ederseniz bu ortalamanın üstü sivrilen adamlar sizin kollektif aptal topluluğunuzdan daha çok ekmek yerler. ve aslında bunların gençlere pozitivist bir eğitim verme, aydınlatma iradesi de yok hani, millet bunlar için afrika'nın umba jambo kabilesi gibi bir şey.
gelelim asıl konuya. babası biliyorsunuz ki asker hem de pkk liderini sorgulayan çakı gibi bir asker. neyse aradan yıllar geçiyor bu asker hakkında ‘terörist’ tanımıyla bir yakalatma kararı çıkarılıyor. hapisti, oydu buydu derken yıpratıcı bir süreç geçiriyorlar. daha sonra, asker hapisten çıkıyor.
tüm bunlar yaşandıktan sonra bu askerin çocuğu bir medya programı yapıyor, bu programa babasının tutuklanmasında dolaylı olarak parmağı olanlardan birini konuk edip “ezhel’in tutuklanması hakkında ne düşünüyorsunuz?” diye soruyor. yazıklar olsun. hadi babana saygın yok. ulan o adama terörist dedikleri günü nasıl unutabildin? o kelepçenin eline takıldığı günü de mi unuttun?
bu adamın bu leş hallerini peşinatsız sevmiyorum, saygı duymuyorum. başkalarının aksine ona sevgi bağışlayarak lütuf göstermek de istemiyorum. nato mato, vatan millet sakarya edebiyatı yapıp ancak ergenleri eğlendirir.