“ben seni geceyle gündüzün arasında sevdim yar
kaybolan yılların, doğanın o acımasız kanununda sevdim ben seni
kahretsin işte öyle sevdim öyle yandım ben sana yar
bilsen ki sana olan sevgiyi anlatacak bir başka kelime bulsam
bıkmadan usanmadan yılmadan
namerdimce onu söyler onu yazardım yar
kahretsin ben seni gece ile gündüzün arasında sevdim yar
bedenimi almaya gelen azrail’in pençesinde sevdim ben seni
kahretsin işte öyle sevdim öyle yandım ben sana yar
bazen prometheus oldum çarmıha gerilircesine
bazen spartaküs oldum aslanlara yem olurcasına
bazen cem sultan, ilmiği boynunda pir sultan oldum yar
bazen şems’ini arayan mevlana
bazen mevlana’yı arayan şems
dinginlerde yunus, yokluğa kanat geren bir garip
mutlu bir yusufçuk gibi sana özgürlüğüne koşarcasına geldim yar…”
murat göğebakan