köpeğinin ölmesi

bizim hikayemizin başını anlatmam lazım nisan ayı annem efelik toplarken şans eseri çalılıkların altına doğurmuş bi köpek buldu bana dediği gibi ekmeğimi alıp gittim anneleri ekmeği yerken oğlumla ilk kez göz göze gelmiştim siyah renkli gözünün üstünde açık sarı benekleri vardı partileri de açık sarıydı oğlumun, annemle beslemeye karar verdik mayıs ayında eve getirdi annem bahçede besliyoduk ben üniversitede okuduğum için mayıs'ın sonu eve gidebildim sonra temmuz 6 sına kadar ben baktım oğluma,komando taklidi yapardı, en iyi arkadaşı bir kediydi, katık çorbasına dayanamazdı,boşta ayakkabı görünce dişlemeden rahat edemezdi benim oğlum,ona küçükken şoktan 4 liralık bi minder almıştım kafasını koyup yatmasını hala unutamıyorum ilk banyo yaptırdığımda öyle bir titremişti ki bir şey olacak diye çok korkup öyle bir sarılmıştım ki ninni söylemeye başlayınca titremen geçmişti finale çalıştığım için her 1 saatte ara verip ona bakardım oyun oynayıp kafasını okşardım yanağını öpmeye de bayılırdım köpeklerden nefret eden babamı bile kendine aşık etmişti 6 temmuz'da abimin çocuğuna bakmak için i̇stanbul'a geldim babamla annem bakıyordu yavruma 1 hafta önce oğlumun yanına gelen yavru köpeğin öldüğünü öğrendim ona üzüldüm ağladım derken 5 gün önce babam verdiğim yemekleri az yiyor dedi nasıl korktum hemen çorum'a gelmeye çalıştım babam veterinere götürdüm ilaç verdi dedi bugün de ölüm haberini aldım sadece 4 ay benimleydi ama şuanda hissettiğim acıyı size anlatamam gittiğim her pikniğe götürürdüm en son gittiğimizde gölette öyle güzel oynamıştı ki i̇stanbul'da hep oraya gelip seni yine gölete götürdüğümün hayalini kuruyordum olmadı be oğlum umarım gittiğin yerde bol bol ayakkabı kemirip sularda oynuyosundur ölümünde seni yalnız bıraktığım için çok üzgünüm giderken sana veda edemediğim için çok üzgünüm her eve geldiğimde kapıda beni karşılayacağını düşünürdüm bu 3 ayda bana yaşattığın her şey için teşekkürler umarım bu kısa hayatında seni hakettiğin gibi yaşatabilmişimdir mekanın kemik dolsun chucky...