i̇çimi bayım bayım bayan, gına getiren, azalarak değil hemen bitmesini istediğim şeyler bütünü.
(gerçekten iyi olanları tenzih etmekle beraber)ben hayatımda bu dergiler kadar sunmayı vaat ettiği şeyle ters düşen, temelini ve motivasyonunu sağladığı olgunun içini bu kadar boşaltan başka bir oluşum görmedim arkadaş.
bu tayfayı en iyi, naber dergi'nin 5. sayısında, kansız billy köşesinde
(bkz: umut sarıkaya) resmetmiştir. kısaca özetlemem gerekirse;
"billy stardast orta yaşını geçmiş eski bir rak stardır. yoğun gece hayatı karşısında genç kalabilmek için sık sık kanını değiştirmektedir." (bu kısmı olduğu gibi derginin bu köşesinden aldım, devam ediyorum.)
i̇şte bu yıllara meydan okuyan yaşlı kurdumuz billy, çok uzun zamandır konser vermemiştir. yancısı diyebileceğimiz ve kendisinden oldukça genç olan kankası bizim billy'ye bir dergide yazarlık teklifinde bulunur. bu bahsedilen derginin adı da manidardır. "ölülü ünlülü" (sjdhsjdhjs). zaten billy amca da dergiye şöyle bir göz atınca şu cümleyi söyler:
"nasıl dergiymiş lan bu? derginin yazar kadrosunun yarısı ölü, yarısı da bir ayağı çukurda ünlü... alla alla çok acayipmiş..."
billy önce bu yazarlık işini kesin bir dille reddeder. fakat daha sonra fikrini değiştirir ve oturur yazının başına. fakat o da ne? yazıyı yazdıkça billy'nin göğsüne ağrılar saplanır, burnundan kan gelir hatta kendi deyimiyle "dergiye yazdıkça ölüyordur". bu kanlı yazma eylemi devam ederken hastaneye gitmek üzere yola çıkan billy yolda bayılır ve daha vatandaşlar ona yardım ederken bir camekanda bir sürü edebiyat dergisi görür. bu dergilerin hepsinin kapağında kendisi vardır. burada sözü geçen hayali dergiler "ölü", "kedi̇ kahve", "şi̇şe", "gi̇bi̇ edebi̇yat" tarzında, bize hiç de yabancı gelmeyen isimlerde dergilerdir ve billy'den "hoşçakal kuru..." (bu ne ya jdhsjdhsjhd), "bozkırın penası", "hoşçakal güzel insan" gibi tabirlerle bahsetmektedir.
komik, ama trajikomik.