yer-yön bulmada iyi değilim ve gideceğim yere en az üç kere kendim gitmemişsem bulmakta zorluk çekerim. aşırı yakın olduğum bir arkadaş grubu vardı. yoğurtçu parkında beni beklediklerini söylediler. orası neresi diye sordum. tarif ettiler sonra telefonu kapattılar. ya da öyle sandılar. telefonu kullanan arkadaşım nasıl kapatacağını bilememiş. arkamdan demediklerini bırakmadılar. yok efendim salakmışım, kırk kere geldiğim yeri bulamıyormuşum(ki daha önce toplasanız iki kere gitmemişimdir, ters kalıyor bana), ne işe yararmışım, benden sıkılmışlar vs. telefonun açık olduğunu fark ettiler iyice konuştuktan sonra. telefonu açık unuttunuz dedim. öyle demek istemedik gel konuşalım dediler. sakince eve gitmek varken salak olduğum için yanlarına gittim ve bir ton yalan sallamalarını dinledim. çok hoş bir gündü gerçekten.