türk sinemasının başına gelmiş en güzel şey..
ne kadar iyi ya da kötü oyuncu olduğu tartışmaya açıktır. lakin ne kadar özel bir oyuncu olduğu tartışmaya sonuna kapalıdır.
zira hemen hemen her dönem sinema perdesinde iyi oyuncular bulunabilirken, özel oyuncular öyle kolay kolay bulunamaz. hani derler ya, "yüzyılda bir gelir böylesi." diye. o hesap işte..
her şeyden önce büyüleyici bir gülüşü vardı.. o saf, samimi, doğaç ve şansı yaver halleriyle o gülüşünü çok güzel harmanladı. o güldükçe biz de güldük :d
7'den 70'e, edirne'den ağrı'ya, zengininden fakirine.. kısacası toplumun her statüsündeki her insana ulaşabilecek en güzel şekilde ulaşmıştır, bir o kadar daha da ulaşacaktır. barış manço misali yani..
bugün vefatının yıl dönümü olduğu yazıyor her yerde. kim demiş kemal sunal öldü diye? şu an en yakınınızdaki televizyonu açıp kanalları zaplamaya başlasanız, elbet karşınızda kemal sunal'ı göreceksiniz. kim ayrılmış bizden, ne ara toprağa karışmış?
hem kendisi de dememiş miydi;
"gördüğünüz gibi yaşıyorum. 'kemal sunal öldü.' diye bir haber yayılmış.. yalan gördüğünüz gibi." öyle her habere aldanmayın..
not: iyi ki var oldunuz ve bu topraklarda nice nesillere gülüşünüzle neşe saçtınız. yad edildiğinde beni ağlatabilme potansiyeline sahip nadir insanlardansınız. ve biliyorum ki bu birçok insan için de böyle.
minnet, özlem ve hürmet ile..
:d