bizim mahallede bir tane deli desen değil zeki desen değil emekli asker vardı. tek bildiğimiz kafayı sıyırdığı. toplardı bizi kürt çocuklarıyla kavga ederken kullanmak için saçma sapan savaş taktikleri verirdi. halbuki en fazla 5 kere kullanmıştır tabancasını aq.
neyse bunun sürekli kullandığı bir sözü vardı. '' dost kazığı yiyeceğime, düşman yarrağı yer kafam rahat uyurum. ''
ulan 8-10 yaşındaki veletler napsın senin bu sözünü aq? gelip her gün söylüyordu bize. sonra da aramızda mal olanlar '' baba düşman yarrağı ne? '' diye babalarına sorup akşam evde dayak yiyordu.
olanların tek sorumlusu sensin cahit komutan.
bu da böyle bir anımdır.