annemle ufacık bir sebepten dolayı tartışıyorduk ve haklı olan benim. annem bilerek üzerime geliyor ve sabır deniyor. ben de artık sinirlendim ve saatlerdir bizi sessizce izleyen babama dönerek:
"babacım bana destek olur musun lütfen. bari buna karışmasın. çocuk muyum ben yatacağım saate kendim karar verebilirim."
babam olduğu yerden şöyle bize döndü, bir anneme bir de bana baktı ve şu muazzam cümleyi söyledi:
"öncelikle sen hala çocuksun. şimdi onu bir karıştırma."
hönk?!#@%