her sene kendimi sorguladım ben ne yapıyorum ya da bitince ne yapacağım diye. bi an tamam ya seviyorum ben bu işleri diyorum, bir de öyle bi an geliyor ki her şeyden nefret edebiliyorum. sanırım mühendislik okumak, arafta olmak demek benim için.
uzun süren koşturmacalı günlerin sonunda ortaya güzel projeler koyabilmek kadar güzel bi his yok, sırf bunun için bile okunabilir.