t:
hayki,
da poet ve
halil özüpek'in birlikte yaptığı rap şarkısı.
"göçebeydi aklımın en kırılgan sofrasında,
kaybolup sonrasızlığın en acı mısrasında.
selam ola, sokakların onlar da farkında.
bir tek ikimizdik sanki koca dünya ortasında."
o
---
spoiler ---
da poet verse 1:
zaman savurdu herkesi her yere.
her şeyi herkese çevirdi.
herkes kendi kendine.
bi' tozlu anı gibi ezbere.
o gitti şimdi, bir ben,
bir oda ve bir de kör pencere.
sol yanım onundu.
kalp hiç bi'şey anlamazdı,
bi' sabah uyandım canımı istedi ve aldı.
bi' meleğin lütfu şeytanın pençesinde kaldı.
üstüme yıkıldı şehrin orospu duvarları.
göçebeydi aklımın en kırılgan sofrasında,
kaybolup sonrasızlığın en acı mısrasında.
selam ola, sokakların onlar da farkında.
bir tek ikimizdik sanki koca dünya ortasında.
cehennem her şeyi yakar, hiçbi' şey yok edemez.
tek isteğim çaldığın uykularımı geri ver.
o bildiğin bütün melodilerim oldu.
o gözyaşı, o bi' yakarış, o dilimdeki tüm heceler.
dostum, gün ara karanlığa savuşmak için.
sevgili gün sayar, seni de gömebilmek için. (gerçek..)
o yalnızlığın sevebilmek için, bu cevapsız bi' soru.
kayıp harabe yıllar için.
nakarat:
o kendi kendine anlatır durur,
ama dinleyen kim?
(cevap ver..)
yine ben..
o korkak adımlarla kaçar,
ama sığınacak tek yeri var.
bu beden.
o yalnızdı, utanırdı.
ama vazgeçmezdi inan.
o yenilirken dönüp,
başında duran hangimizdi, bak.
yine sen..
hayki verse 2:
sokakta rastladığın biri, dönüp de bakmadığın.
o belki unuttuğun, belki adını hiç duymadığın.
düşmanındır belki, belki dostum deyip sırtladığın.
o senden habersizken adını ceplerinde sakladığın.
arkanda sandığındı, o en önden izledin.
i̇çinde büyüdü bir ses gibi, bağırmak istedin.
ve belki özledin, kestin saçlarını küsüp o'na.
ve belki özledi, semada titrer oldu yüzün.
şarkılar yazıp büyürken, bir çocuktu unuttuğu.
ki o'na sorsan dostu şöyle derdi; çocukluğum..
bazen dinlemekten daha çok anlatmaktan yorulduğun,
o ellerinden tutup beyaz saçlarınla sarıldığın..
hatırla i̇stanbul, sürekli bağırıyordun git diye.
bir şubat sabahı sustun o'na, bulutlar artık kara.
tutunmak ister sana, ay kadar tutulmak ister.
sen kadar inanmışken, ben kadar kurtulmak ister.
kulağını doldururken hala aynı ninniler.
hatıralar kağıt üstünde can çekişen çizgiler.
o; benim.
o; sensin.
ve neden diye sorduğum.
bitmek için başlamışken,
ölmek için doğduğum..
nakarat:
o kendi kendine anlatır durur,
ama dinleyen kim?
(cevap ver..)
yine ben..
o korkak adımlarla kaçar,
ama sığınacak tek yeri var.
bu beden.
o yalnızdı, utanırdı.
ama vazgeçmezdi inan.
o yenilirken dönüp,
başında duran hangimizdi, bak.
yine sen..
---
spoiler ---