i̇lk filme göre daha komik ve daha duygusal olduğunu söyleyebilirim. yine ilk filmdeki gibi asıl aksiyon ikinci perdeye kalıyor ve ikinci filmi izlemek için ilkini izlemeniz gerekmiyor.
ilk filmden aşina olduğumuz hintli taksici çocuk, sarışın barmen adam, yaşlı siyahi ve kör kadın bir de x-men'deki iki karakter - negasonic teenage warhead ve colossus- filmde bolca yer alıyor. cable, mutant çocuk ve domino da filme cuk diye oturmuş deyim yerindeyse.
arada avengers infinity war'a, dc'ye yapılan göndermeleri; esprilerini beğendim ama beni etkileyen asıl şey filmdeki duygusallık oldu. duygusallığı yoğun bir filmdi ilk filmdeki acımasız deadpool gibi değil de daha süper kahraman olayını kapmış bir deadpool vardı karşımızda. wade'in vanessa ile yaşadıkları, cable'ın hikayesi ve mutant çocuk beni etkiledi diyebilirim.
after-credits sahneleri muhteşemdi. i̇ki tane after-credits olduğunu belirteyim en az filmin kendisi kadar önemli belki filmden daha önemli bu sahneler ve birisinde kendisiyle çok dalga geçiyor.
genel olarak film için beklentimin üstünde olduğunu söylemeliyim anlayamadığımız amerikanvari espirileri olsa da komedi, dram ve aksiyonu birleştirmesi bakımından oldukça başarılı buldum.
---
spoiler ---
yazının devamı spoiler içermektedir
---
spoiler ---
vanessa'nın ölümünden sonra dibe vurmuş bir wade'i tam olarak yansıtamamışlar sanki bu gözümde biraz eksik kaldı ve wade'in ikiye ayrıldıktan sonra evinde dinlenirken cable'ın gelmesi sonrası yaşanılan o +18'imsi sahne hiç hoş değildi :(