ben de tutardım 16 yaşımdayken. bir gün ben okuldayken çok bilmiş yengem almış, okumuş dalga geçmiş herkesin ortasında. ergen aklı, anneme babama neye kızsam yazardım olduğu gibi. annem duyunca çok üzülmüştü, ben gelince de çok bi şey demedi ama bi sıkıntın olursa anlat kızım dedi sadece. o kadar üzüldüm ki, o an ölsem de bugün olmamış olsa dedim.
neyse işte, o günden beri yoktur günlüğüm. çok bunalırsam hayvanlarla, çiçeklerle, dolapla bile konuşurum. gerçekten yaparım bunları. ama yazmam, yazamam.