geçen seneki anneler gününde bir adamın annesine ilk defa çiçek almasına vesile olmuştum. çiçek taşımaya utanıyordu, saçmalama dedim aldık bir sarı begonya. hayatta her şerde bir hayır var diye boşuna demiyorlar, gün sonunda kendim için çok ağladım ama bir anneyi de şaşırttım ve sevindirdim. velhasıl, anneler iyi ki var. allah inşallah bir gün bana ve isteyen herkese bu duyguyu tattırır hayırlısıyla.
diğer yandan annesini kaybeden herkese sabır diliyorum. başka ne yapabilirim bilmiyorum özellikle annesiz bugünü geçirmek zorunda olan çok sevdiğim arkadaşlarıma ne desem ne yapsam diye düşünüyorum son birkaç saattir ancak vallahi bulamıyorum. o kadar zor bir durum ki tahayyül bile edemiyorum.