bu gece başım çok ağrıyordu baktım dönmeye başladı, arkadaşlar çık hava al dedi diye çıktım dışarıya.
ya bu koduğumun sokaklarında ben yürüdükçe her şey benim üzerime geliyor ama yine aynı sokak köpeklerini gördüm. yine peşimden geldiler. hayvanlar anlamıyor ki kız gitti siz de gelmeyin artıktan, geliyorlar. ben de gidin diyemiyorum. köpek severken gözü mü dolar lan insanın. gittiklerinde bir nefes verdim sanki içimden bir şeyler koptu da gitti. saat olmuş zaten bir sokaktan araba dahi geçmiyor, ölemeyeceği yerde böyle yaşamak zorunda bırakılır mı insan?
yürüdüm, yorulayım da aklım boşalsın dedim yürüdüm. yağmur yağdı yürümeye devam ettim. caddede araba çarpıyordu, hiç bakmadım. yolda seks işçileri laf attı yüzlerine bakamadım ama birinin sesi çok güzeldi. nereye yürüdüğüme bakmadan yürüdüm ve kendimi bomontinin arka sokaklarında buldum. siktir kayboldum dediğim anda çıkarttım telefonu çöktüm sokağın ortasına açtım ali kınık'tan bildiğin gibi değil şarkısını söylemeye başladım ''yolumu bilmiyorum, ölmüyor gülmüyorum, bu hayat yordu beni, bildiğin gibi değil... dallarım devriliyor gençliğim savruluyor...'' diye. neyse ki buraları bu saatlerde hep tenha olur, serseri bile yoktur. rahat rahat devam ettim şarkılara kalktığımda yürürken. kulaklıkla da değil ha telefonun son sesinde dinliyorum. cevdet bağca geliyor tut artık ellerimi diyor onur akın geliyor yağmur yüreklim diyor velhasıl yağmur da devam ediyor. ben yürüyorum ama her şeyime küfrediyor hayat. neyse yoluma döndüm sonunda yanlışlıkla, sevinmeyi bekliyordum baktım sevinememişim yine. kapalı olacağını bildiğim bir kafe var masalarını taburelerini dışarı bırakırlar oraya gittim mezarlığın yanından yürüyüp. gittim oturdum bir saat. şarkılar devam ediyordu o arada. başımı ellerimin arasına alıp yeri izlemeye başladım. bir temizlik işçisi sanırım sarhoş sandı beni, güldü önümden geçerken. ''amına koduğum sarhoş olmak kolay olanı'' diye bağırasım geldi içimden onu da bağıramadım işinde gücünde adam dedim bela olmayayım. o arada bi travesti geldi durdu karşı kaldırıma, devam ettim tabii oturmaya banane dedim. önünde bi taksi durdu, benim de gözüm kaydı. hep gözüm kayar bu manzaraya zaten gözüm. aklım, gönlüm bozuktu taksici de midemi bozdu.
eve döneyim dedim. eve döndüm. gitmesi böyle acayip de gelmesi çok kolay eve. eve geldim, yemek yedim. şu an önümde iki şişe kola var hangisini içeyim bilmiyorum ama 1,5 litre falan var içlerinde ikisini de bugün açmıştım. annem sanırım geceleri niye böyle dışarıda dolaştığı merak ediyor. buralarda arkadaşım yok biliyor, heralde uyuşturucu kullandığıma artık emin. nitekim de kullanmıyorum. 7 yıldır görmediğim teyzem sakalını kes diye hataydan istanbul'a telefon ederken benim uyuşturucu kullanmamam da gerizekalılık aslında da neyse.
neyse ne anlattığımı da bilmiyorum niye bu başlığı seçtiğimi de bilmiyorum. son üç saatinin özetinin bu başlıkta ne işi var derseniz de cümlenin tanımını size hayatımla yapıyorum. sikmişim hayatımı biraz da format mantığını sikeyim.
ahdjfkgl benim ecdadımı sikeyim. tüm hayata karşı gelip de bir ay mesajlaştığı kızın yokluğuna on aydır teslim olmuş, hayatında somut olarak yer kaplamamış birine tüm soyut dünyasını köle etmiş aciz itin teki ne ara oldum bilmiyorum ama hissettiklerimi hala gram unutamıyorum. geçmişe takılı kalan da anı yaşayamaz. dolayısıyla hayattayım ama yaşıyor değilim işte bunu anlatıyorum. hadi yine sizin için konu bütünlüğü sağladım. bir de benim bütünlüğüm sağlansaydı biraz daha güzel olabilirdi bir şeyler.