ölümü artık o kadar önemsemiyorum. ölen biri benim için duygusal bir şey ifade etmiyor.tabi ki kendi ailem başka olur ama normalde insan, tanımadığı kişiye bile üzülür ama ben üzülemiyorum.
kan gölü olan bir bacağa müdahaleden sonra direk et yiyebiliyorum. ilk karşılaştığımda bu vakayla, yemeğin y si midemi bulandırırdı.
ilk hastam öldüğünde şok yaşarken şimdi bir çocuğun ayağını burkması gibi.
arkadaşlarla bir konu konuşuyoruz, konu cinselliğe geliyor ve ben bilimsel yanlarını rahat rahat anlattıktan sonra şaşkın bakışlarına maruz kalıyorum, utanmıyorum diye.niye utanıyım ben 6 senedir bu eğitimin içindeyim.
valla ne utanma ne duygu ne de başka bir şey kaldıı.