seçim değildir.kader demek istemiyorum ama kaderimsi bir şey gibidir.
hani vermeyince mabud neylesin mahmud misali.
ben çocukken ailenin durumu orta idi.hani bir adim atsalar üst tabaka olacaklardı.
sonra ben büyüdükçe fakirlik benimle aynı oranda büyüdü.
20 lerime kadar hep aklımda "
ulan bu bizimkiler bana folimmi yapıyorlar ne" diye geçirip gözlerimi kısıyordum.
35 ime geldigimde gercegi anladım.
fakirlik pesime düşmüş takıntılı sevgili gibi.beni kendine saplantı yapmışcasına kapımda köpek.
yıllar geçtikçe de gen haritasına mı işliyor nedir.
bir ara kepek sorunu için eczanelerden deli gibi para verip ilaçlı şampuanlar bilmemneler alıyordum çok da böyle allah allah etkisini görmüyordum.
sonra bir yerde bir ara misafirlikte biryerlerdeydi heralde duşa girdigimde mavi ipek sampuan gördüm başka bir secenegim olmadığı için kafamı onunla yıkadım.5 liralık malzeme.
ertesi gün kalktım ki saçta kepek mepek yok.
-ananaskin hücremiz bile fakirleşmiş monakoluyum dedim.
şimdi hep mavi ipek alıyorum.
vücuduma fakir keratin takviyesi yapıp fakir saç dibi hücrelerimi sevindiriyorum.
trabzondan aldım bakır yarım fakır ben hep fakır
hayat bize madafakır