akşamında oturup beraber yemek yedikten 2 saat sonra ayağı kayıp düşüyor ve ve felç olduğu söyleniyor. bir süre hastanede yattıktan sonra eve getiriliyor. sevilen birisi olduğundan bayramda ziyaretçisi çok oluyor. onun görmeyi istediği tek kişi zamanında kapı dışarı ettiği en küçük oğlu olsa bile oğlunun hiçbir şeyden haberi yoktu. haberi veren kim bilinmiyor ama sanırım en büyük torunu olsa gerek. bir müddet sonra yine fenalaşıp hastaneye kaldırılıyor, bitkisel hayata geçiyor. göz yaşları içerisinde son yolculuğuna uğurlanıyor. yıllarca almanya'da çalışan, sonrasında memleketine dönen bütün birikimini köye harcayan, onu tanıyan herkes tarafından sevilen adam, çocukluğumun kahramanı, yanlarında kaldığım kış gecelerinde korkmamam için yanımda uyuyan dedemin ayağı kayıyor ve vefat ediyor. bu ağustosun sonunda 5 sene olacak, her gün sırtını duvara yasladığı ve bastonuyla taşları bir sağa bir sola savurduğu köşebaşından her geçişimde yüzümde önce tebessüm sonra üzüntü geliyor. gittiğinden beri yolunda giden hiçbir şey olmadı. bana bakıp sen büyük adam olabilirsin ama senden ancak amele olur derdi gülerek, her gün çalışıp çabalayışım bir tek dedem ve yıllarca bana desteğini esirgemeyen annem için. bir gün her şey güzel olacak, bir gün.