sebepsizce özlüyorum.
bok gibi taktikleri, asla doğru yapamadığı kadro tercihleri, zamanında bir kere olsun beceremediği oyuncu değişiklikleri, başımıza musallat ettiği josef-topal ikilisine rağmen özlüyorum.
sanırım gelenin gideni aratması durumu. kendisinden sonra gelen 2 teknik direktörün de saha kenarındaki ruhsuz tavırlarından dolayı, kendisine bu aralar sempati duyuyorum.
ama kupa finalinde içtiğin kahve ananın amına girsin. o galatasaray’ı bile yenemediğin için rezalet hocasın rezalet.