son zamanlarda bu gariban doğu ekspresini kullanan gençlerin sosyal medyada lince uğradığını fark ettim. adamlar fotoğraf atmış, altına doluşmuşlar.
neymiş “birbirinin aynısı zevkleri var, aynı şeylerle eğleniyorlar” e ne güzel işte ortak bir kültür tesis olunmuş demek ki burada. bayramda seyranda aynı şeyler yapılınca iyi de, bunun nesi kötü? ortak paydalar sadece kadim olunca mı iyi oluyor?
zaten memlekette genel olarak ciddi bir sıkıntı bu. kültür, ortaklaşma, yakınlık sadece eskide aranıyor. bu da hamaseti, kokuşmuş bir zoraki zihniyeti üretiyor. halbuki al süper türkiye factı işte. türkiye’de yataklı trenle kars yolculuğu yapmak bir gençlik geleneğidir. on numara. bu lan işte. ben böyle bir ruh hastalığı görmedim. lan anadolu’nun bir kentine tcdd ile gitmek popüler olmuş. bunun fenomenini inşa etmiş adamlar. mutlu olsana azıcık yerli ve milli dediğin bu işte, bu olmalı. gidilen yer kars. vasıta türkiye cumhuriyeti devlet demiryolları. ama bunların önemi yok. aradıkları da yerlilik, millilik değil eski. bunları yadırgatmayacak saçma sapan olmayan şeyler. dertleri her mevzu da bu.