t:
sagopa kajmer'in varoluş üzerine yoğunlaştığı, üzerine sayfalarca kitap yazılası şaheseri.
"biz, varımızı ortaya koysak, yoğumuzla utanırız."
"zaten inancımız olmasa, var olmanın anlamı,
anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?"
"yarın bir kapıdır ve sen uykudan,
o kapıdan geçmek için uyanırsın."
"bulgular, yargılar bir oyun gibidir, adı yaşamaktır.
ölümse oyunun sonudur.
her nedense oyunun sonu yok gibidir.
biri gider, biri gelir.."
"gelecek sansüre maruz kalmış, belirsizdir."
not:
(#2189612)
geçmişi gölgeye teslim ettim
---
spoiler ---
verse 1:
yapılan her savaşta bir çıkar.
ve de imzalanan her barışta bir zarar var.
biz, varımızı ortaya koysak, yoğumuzla utanırız.
elimizdekini cebimize tıksak,
"tırsak kısrak savaşa havlu attı."
der ve sırıtırlar,
dalga bu devrin baş motivesi.
ne kadar güler ise düşman, o kadar ağlatır seni.
kendini geçmişteki geri adımlarından kurtar.
ışık ileride parlar ve yamyamlar var, burası dar.
her an önünde yar, tanrılar sözlüğünde buna sınama denir.
sınavın elbet sonu gelir, notuna göre bedelini öderiz bu geçmişin.
bu kesin.
zaten inancımız olmasa, var olmanın anlamı,
anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?
ve bu zamanlama, kaderimizin yanlışı ya da doğrusu,
olgusu yoktur, kukla duygusu, askıya alınan o insan bulgusu,
tekrar edilen o geçmiş döngüsü.
kara sis örtüsü, gölgelerin emaneti sen misin?
karanlıklar çöktüğünde gömülesi bedelin,
ve eskide kalan soğuk iklimlerin.
dostuna attığın tekmenin ya da hiçe saydığın ilahi adaletin,
bir sonucu olmalı, bu da kesin.
sen teksin, takibinde geçmişin..
nakarat:
geçmişi gölgeye teslim ettim.
ve şimdi gölgeler takibimde.
ardımda bir yığın manzara.
sorgusu başladı, yarının ufukta gün batmakta.
her gelişin bir gidişi meçhule farz,
arz ederim, sorgumu kesin.
gün dönümünde sıradaki gelsin.
gölgemi karanlığa teslim edin.
verse 2:
anlam veremediğim bir yığın manzara,
peşimize takılmış ve cereyan eden çıkar savaşları,
kalbimizi yerinden çıkarmış.. ya barış?
minik ellerinizle yakaladığınız,
o büyük kelebekleri öldürebilirsiniz.
her şey cüsse değil, yeter ki küstürmeyin çocuğu.
öldürmeyin kendinizi.
yok oluşu simgeler umut katliamı.
yarın bir kapıdır ve sen uykudan,
o kapıdan geçmek için uyanırsın.
i̇nsanların icadı kukla medeniyetinde,
herkesin bağlı olduğu bir ipi var.
ipi tutan tanrılar akıbetini sorgular.
bulgular, yargılar bir oyun gibidir, adı yaşamaktır.
ölümse oyunun sonudur.
her nedense oyunun sonu yok gibidir.
biri gider, biri gelir..
ve birini eler, siler kendisini.
oyunun listesinden simgelerde saklanır.
gidişinin nedeni ve her geçmiş gölgelere emanet edilir.
gelecek sansüre maruz kalmış, belirsizdir.
bu nedenle seni takibe alan gölgelerdir.
sen yürüdükçe seni sorgular.
ve bir gün güneş batar.
geçmişi gölgeye teslim.
ettim ve şimdi gölgeler takibimde,
ardımda bir yığın manzara,
sorgusu başladı.
nakarat:
geçmişi gölgeye teslim ettim.
ve şimdi gölgeler takibimde.
ardımda bir yığın manzara.
sorgusu başladı, yarının ufukta gün batmakta.
her gelişin bir gidişi meçhule farz,
arz ederim, sorgumu kesin.
gün dönümünde sıradaki gelsin.
gölgemi karanlığa teslim edin.
---
spoiler ---