evlilik sürecini uzatan, bu sürecin zorlu geçmesine sebep olan sadece ve sadece ailelerdir.
ben kına yapmadım, düğün yapmadım, evin içini en kral eşyalar ile 25 bine düzdük. bir de nikaha 450 lira para ödedik. (hafta sonu olduğu içindi, hafta içi 70 lira).
evlilik gösteriş için yapıldığından ötürü bu denli pahalı oluyor. her iki tarafın da ailesine dur demesi lazım. aksi takdirde boşa harcamaların ardı arkası kesilmiyor. kına bana göre safsata idi, ne o öyle dul karı gibi, kınasız kız mı çıkarmış evden dediler. çıktım. kınaya harcayacağımız para ile misler gibi tatil yaptık. düğün hayatında bir kere olur, sonra çok pişman olursun dediler, yapmadım. düğüne harcayacağımız para ile misler gibi ev döşedik. sıfır borç ile evlendik, evlenen arkadaşlarım hala düğünde sandalyeye giydirilen kurdelenin parasını ödüyor, biz ev alabilmek için birikim yapmaya başladık bile.
bu esnada erkeklerden çok kızlara iş düşüyor. kına gecesi yapmayı verin kızlar, hadi çok istediniz arkadaşlarınız ile eğlenmek, bütçeyi zorlamayacak arkadaşlar ile ufak bir şey yapın kendi aranızda. annenizin eltisinin kardeşinin kaynının bakkalının karısı gelmese de olur kınaya. evinize ateşli meyve sunumu yapmak için sunum tabağı almayıverin. gereksiz harcamalardan kaçının. ev tam olsun öyle içine giriyem mantığı da çok yanlış. asıl içindeyken, eşinle birlikte eksikleri belirleyip almak güzel olan. biz makarna yaptık, süzgeç olmadığını fark ettik ve gittik süzgeç aldık mesela. bunun gibi küçük şeyler evlilik bağını kuvvetlendirir. borç ile evlenmek bu dünyadaki en kötü şey olabilir. aman diyim.