yaptığım iş itibariyle yazmak, ortalık durulmuş gibi görünürken dilim döndüğünce hissettiklerimi anlatmak istiyorum.
çocuk istismarı -özellikle çocuğun cinsel istismarı- konusunda da her konu gibi ateş düştüğü yakmaya devam ediyor. geçtiğimiz günlerde art arda yaşanan, daha doğru ifadeyle medyaya yansıyan olaylar nedeniyle bir dünya insan "bir çocuğun çıkaramadığı ses olmak zorundayız" şeklinde paylaşımlar yaptı. bu farkındalık, koruma iç güdüsü beni bir yandan mutlu ederken bir yandan da insanların iki yüzlülüğü noktasında üzülmeme neden oldu.
bizler biliyoruz ki 18 yaşına kadar her birey çocuktur. bu muhteşem seslerimizi yıllardır süregelen ve sadece "meşru" olduğu için göz ardı ettiğimiz "çocuk gelin" problemimizde de duyurma ihtiyacı hissedilseydi keşke.
elimdeki şu an çocuğa karşı şiddeti önleme ortaklık ağı'nın verileri olduğu için o verileri de eklemek istiyorum. 2013 yılında 15 yaş altı 326 çocuk anne oldu. 15-18 yaş arası ise 20.374 çocuk anne oldu. (resmi verilere göre, hastane kayıtları dışındaki sayı bilinmiyor.)
durum böyleyken çıkan seslerin toplumun "meşru" gördüğü sınırları da delmesi gerekliliğini siz kıymetli yazarlarımızın da göz ardı etmemesini diliyorum.
medyaya yansıyanlardan bazıları da dahil olmak üzere her gün gözlerinin içine bakıp dişimi sıka sıka dinlediğim onlarca çocuğun hakkını "çocuğun rızası" diye bir şeyin olmadığı gerçeğiyle savunurken, sizlerin de bu bilinçle yanımızda olmanız çocukları asıl o zaman koruyacaktır inanın...