yüzyüzeyken konuşuruz’un akustik travma albümün bir şarkısı.
duramam burda ben
duramam çünkü her günüm bir olay
aramam kimseyi
koyamam yerine sanki böyle kolay
taşlar düşüyor dağlardan
uyandım boş uykulardan
sen hangi eylül ben hangi başak
i̇stanbul’dan evden bezdim
ülkenin heryerini gezdim
aydın i̇zmir afyon ve uşak
en son da bodrum
orda biraz durdum
i̇lk gençliğimde yeni uzamış saçım ve güneş gözlüğüm
nasıl kendini beğenmiş ağzımdan küfür eksilmezmiş ama güzel gözlüğüm
yıllar geçmiş tek nefeste bu bedende pür hevesle öğüt veriyor
aslında bütün yük bende ruh ağırlık bu bedende gücüm yetmiyor
ondandır ki sustum
artık çok yoruldum
şehre yeni geldim dün akşam
kararım var rakıyı bırakcam
yaramıyorsa içmicen başkan
yamuluyorsan içmicen başkan?