çocukluğumun bitmesi. onunla birlikte gitti çocukluğum. önünden geçmeye korktuğum mezarlığa hava kararınca bile tek başıma gitmeye korkmaz oldum. tek sayılmazdım dedem oradaydı sonuçta. i̇sminin yazılı olduğu mezar taşı... ona şu döküp temizleyince sanki dedem hasta yatiyomuş bende onun yüzünü siliyormuşum gibi. ya da çiçekleri suladığımda sanki benden o su istemişte ona şu vermişim gibi. i̇nsanın hayatından acı eksilmiyor tamam ama bazıları da var ki unutulmuyor.