iş çıkış saati minibüs baya kalabalık, orta kısımlarda ayaktayım ve metrobüs durağında minibüs iyice tıklım tıklım oldu.
çapraz tarafımda bir genç oturuyor, cap'i ve üzerine de kapşonlu hırkasının şapkasını kapatmış.
baştan aşağı siyah giyinmiş.
birkaç durak sonra minibüs hafifledi ve çocuklu bir kadın bindi.
şöför kınından çıkmış kılıç gibi kullanıyor arabayı ve kadın hem çocuğunu hem de kendini zapt etmekte zorlanıyor.
ayakta duran adamın teki oturanlara bakıyor kaş göz ediyor ki biri kadına yer versin diye.
kimse oralı olmuyor.
adam da sebepsiz ve aşırı sinir oluşuyor, bir ara göz göze geldik dikildiğim yerden kadına yer veresim geldi.
her neyse çaprazımda bulunan siyah giyinimli gencin kolundan bi' tuttu... "kalksana ulann yer versene" dedi.
gencin kapşonu bir açıldı anaaaam o da nee.
bir kız.
şoka girdim etkek sanmıştım, adam olduğu yere bıraktı zaten.
kız "napıyorsun ya bıraksana kolumu" diye bağırdı.
onunda sinirleri bozuldu, sinirden gözleri doldu.
başladı mı bağırmaya "sen bir kıza nasıl böyle davranırsın" diye.
adam kekeleye kekeleye özür diledi.
kız indi.
anne ile evladı oturdu ama herkes o gencin kız olmasının şokunu atamadı aqmrooföösootövppeödkkfö