t: genellikle anonim olan, öğüt/ibret verici sözler ve tabirlerdir.
iddia ediyorum; avrupa aydınlanma çağını yaşamadan evvel, sırf atasözleri ve deyimlerimizi mantıklı bir zihinle inceleyip, farklı bakış açıları ve çeşitli değerlendirmelerle ele alsaydık kayda değer mesafede yol kat ederdik.
misal; "armut dibine düşer."
ilk ne zaman ve kim tarafından söylendiği elbette muamma.
ama benim dikkat çekmek istediğim nokta şu; bunu diyen veyahut duyan adam "armut
neden düşüyor ya hu?" diye niye sormuyor? bunu sormak için illa newton mu olmak lazım lan?
hadi işin fizik kısmını geçtik diyelim.
başka birisi o sözdeki anlama odaklanarak "ulan armut
niye dibine düşüyor, ne alakası var amk?" diye sormuyor? sor gitsin olum, dilini korkak alıştırma. o noktadan sonra da genetiğe giriş işte. az çok yapın bir gen haritası. devamı her türlü gelir zaten. üzerinde çalışmak için bezelyeniz mi yok sanki?
daha bu sözlerin "ateşle barut yan yana durmaz." olanı var, "üzüm üzüme baka baka kararır." olanı var, "adamın yiğitliği, dayısından belli olur." olanı var, "aslı neyse nesli odur." olanı var.. maşallah fizikten biyolojiye, astrolojiden silah sanayiye varana kadar tonla kulvar çıkıyor karşımıza.
bazen "keşke nietzsche haklı çıksa da hiçbir şey olmasa.." diyorum.
yoksa hayıflanacağımız çok şey var amk..