aga ilk tanışmam orta 3'e giderken o dönem liseye giden kuzenim türk ocağına götürmüştü orada içmiştim onun gibi duman çıkarıcam diye deli gibi nargile çekmiştim yüz kaslarımın yorulduğunu saçma sapan gevşeyip güldüğümü hatırlıyorum sevmiştim ama :))
lise dönemlerimde kadıköy'e ne zaman gitsem fokurtu'nun denize sıfır bir mekanı vardı oraya uğrayıp içerdim( özentiydi o dönem içmelerim )
üniversiteden sonra bir ara ciddi ciddi alışkanlık olmuştu hatta öyle ki adalarda oturan bir arkadaşımla kendi nargilemizi kendimiz hazırlıyorduk tütününü ona özel getirttiriyordum felan askere kadar bu şekilde sürüp gitti..
askerden sonra bıraktım gibi bir şey oldu ortamda biri istemedikçe aramıyorum masaya nargile istenirse bir iki nefes alıp bırakıyorum artık eskisi gibi de içemiyorum gerekte duymuyorum..
velhasılı kelam sevdiğim kişiye özenip başladığım ergen dönemlerimde kendimi bir halt zannetmek için içtiğim bir halta yaramayan keyif verici tütün..