babalar genelde dominant görünseler de -hele de türk aile yapısında- yine de hep arka planda kalıyorlar bence
mesela
en son babalar duyar ilkesinin geçerli olmadığı ev neredeyse yok denecek kadar azdır.
bunda tabiki babanın daha çok dış işlerine dönük anneninse çocuklarla yakınlığı etkilidir.
örneğin erkekler de dahi babadan para isteyememe, sevdiği kızı ilk anneye fısıldama durumu vardır.
anne, ailenin haber ve iletişim merkeziyken, yani ailenin zarıyken, baba dış kabuktur.
babanın i̇çerde dönen olaylardan annenin izin verdiği kadar ve annenin 'yansıttığı' şekliyle haberi olur.
benim babama gelecek olursak, babam öyle otoriter sert bi adam değildir tam aksine sakin ve yumuşak huylu biridir.
hatta fazla iyi niyetlidir diyebilirim ve bu yüzden zaman zaman zor durumda kaldığımız da oluyor.
annemse öngörüsü yüksek çok akıllı ve biraz da alfa bi kadındır.
çoğu meselede haklı çıkar, biz de haliyle anneme hak veririz genelde.
babam bu yüzden kızar bize, hep annenizden yana oluyosunuz diye. (özellikle de bana:d)
bugün nedense bir tatlılık var üzerinde hem söyleniyor allah vermiş bana iki cazgır diye hem de
-nerden estiyse- annemle bana meyve soyup veriyor.
bide diyor ki " alın kızım yiyin de ananla bana daha çok sarın, tuttuğunuz yeri koparın bi dahakine" ahshsj
i̇kna edemiyorum bi türlü adamı kasıtlı olarak annemden yana olmadığıma.
analı kızlı bir olup bana savaş açtınız oğlum gelince görürsünüz siz diyip duruyor :d
na yapayım babacım, üzgünüm ama bu kez de annem haklı. :)
bir de unutmadan, ikisinin de yeri ayrı tabi allah başımızdan eksik etmesin her ikisini de.