sözlükten arkadaş edinmek

edinin. ama edinmeyin de. adımınızı sağlam atmazsanız tökezlersiniz... kimisi yüreğinizi ısıtır, samimiyetini damarlarınıza kadar akıtır, sizi sever kendini de sevdirir. işte bunları kaybetmeyin, sözlükten tanışmış olmak önemli değil, cismen yanınızda olmasa da bir mesaj, bir telefon kadar uzağınızdadırlar sadece. belli mi olur belki bir gün hayatlarınız kesişir bir yerlerde ve kenetlenirsiniz. böyle arkadaşlarım var sözlükte, seviyorum onları sağ olsunlar var olsunlar. kimisi gelir, her şey güzelken yolu viraja sokar. sizin hakkınızda bir yerlerden öğrendiği şeyleri araştırmadan size sormadan öğrenmeden bir şeyler yapmaya kalkışır. işte bunlar bi önceki paragraftan düşmüştür artık. ne siz ne o, ne yapsanız da çakılan çivinin izi hiç geçmez. takdir sizindir artık, yola nasıl devam edeceğinizi siz bilirsiniz. kimisi gelir; işini görür, boşluklarını falan doldurur, önce can sıkıntısını giderir sayenizde, sonra kendi çekip gider (arada uğrar belki bazen ya da hiç uğramaz, önemi yok.). işte bunlar için hiç üzülmenize gerek yok. neden mi? değmez çünkü. şu sözlükte arkadaşlarımdan (okuldaki, yurttaki vs) yemediğim darbeler yedim, zamanında üzüldüm ama şimdi umurumda bile değiller, sizin de olmasın. kimisi de gelir, sonra bi bakarsınız ki gitmiş, kaybolmuş. (iki çeşittir; bir kısmı çirkefçe gider, arkasından pisliğinin izi gözükür. diğer kısmı çıtını bile çıkarmaz, arkasından seslenirsiniz belki, ya duyar ya duymaz) işte bunlar araftır. “neden?” diye düşünürsünüz sadece. ne söylenecek söz vardır bunlar için ne de yapılacak bir şey. öylece arkalarından bir tas su dökersiniz. ya da dökmezsiniz, takdir yine sizin... ama sizden önemli değil hiçbirisi, siz sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin kıymetini bilin yeter de artar...