avrupada rönesans zamanlarıydı. floransa eyaletine bağlı bir köyde marco adında bir çiftçi yaşıyordu. yıllardır çocukları olsun istemelerine rağmen eşi isabella ile çocukları olmamıştı, o güne kadar.
kışın ortasında güneşli bir gündü. kıyamet mi kopacak dercesine şaşırtıyordu bu ahaliyi. günlerdir yağmakta olan ve kısa bir sürede etrafı beyaza boyayan kar ve bir şövalye kılıcı kadar keskin soğuk dinmişti. güneş açmış karlar çok kısa sürede erimiş; etraf, doğanın dirilişine sahne oluyordu. i̇şte o günün gecesinde mytbowların evinden bir bebek ağlaması duyuldu. yıllardır çocuklarının olmasını arzulayan marco ve i̇sabella mutluluk gözyaşları dokuyor ve bu mucizeye benzettiklerii o küçük yavrularına hayretle bakıyorlardı. uzun süredir düşündükleri ismi vereceklerdi ona. cesur aslan manasına gelen, leonardo. ve bu küçük bebek ileride ismini ve ailesinin ismini uzak diyarlarda bile duyuracaktı.