ailevi açıdan aşırı şanssız olmam. üzüldüğümde ağladığımı yan odadan duyduğu halde yanıma gelip sarılmayan annem, hakaretleriyle bana iğrenç pislik bi insan gibi hissettiren babam, öldüğü için her hatırladığımda canımı deli gibi yakan kardeşim, annem ve babam öldüğünde asla arkamda olmayacağını bildiğim teyzelerim halalarım dayılarım amcalarım, hiçbir zaman bin kat yabancıdan bile yakın olamacayak olan samimiyetsiz kuzenlerim, beni torundan bile saymayan babaannem dedem. ben bi tek anneanne açısından şanslıydım galiba o da gidince şansım kalmadı.