2000 yılından beri yani 2 yaşımdan beri babasız büyüyorum. kabul etmek lazım zor bir durum. insana erkenden yaşamasını öğretiyor. allahtan aile desteğim çok iyiydi benim, o konudan dolayı şanslıyım. eniştem ve daha önceki entrilerde bahsettiğim rahmetli burak abim benim için baba gibi oldular. ben de elimden geldiğince elime işimi alıp bunca yıldır benim bir yerlere gelmem için çalışan sevgili anneciğimi rahat ettirmek için var gücümle okulumu bitirmeye çalışıyorum. babalarınızın değerini bilin. yarın bir gün olmayınca kötü oluyor. yokluğu sıkıntı babanın. babalarınızla iyi geçinin.