adaletle ilgili bir problemim yok aslında. dünyanın adaletli bir yer olduğuna inanıyorum. istisnalar her zaman oluyor tabi. yanı isyan da etmiyorum. "ya bu deveyi güdeceksin, ya bu diyardan gideceksin." demiş atalarımız. deveyi gudemeyecek kadar yorgunum. gidemeyecek kadar da korkak. deve gidiyor, arkasından surukleniyorum. belli bir süre sonra hissetmemeye de başlıyorsun. ağrılar oluyor tabi. sadece adaletli bulmadığım bir durum var. bazı yerleri eksik olan insanlar anlar beni. bir insan için üzüldüğümüzde o insanın bundan etkilenmemesini doğru bulmuyorum. yanı biz bir insan için üzülüyorsak o insan uyuyamamalı. hiç bir şey yokmuş gibi hayatına devam etmemeli. en azından yürürken ayağı aksamalı. sol ayağı belki. rahat rahat gülmemeli. tamam aynı acıyı hissetmesin ama yüzde 3 ünü hissetse kâfi. başka hiç-bir problemim yok dünya ve adalet ile. beni anlarsınız umarım. anlamazsanız da kalbiniz sağolsun. şairlerin mısralarında geçen iç kelimesinin tam anlamıyla göğüs kafesinde işaret ettiği yer ağrıyor. benim içim ağrıyor.