i̇stemeden bende yaptım. hem de hocamı bu kadın. baya trajik komik bi hikaye. lisedeyiz ders matematik. hiç sabit bi matemaktiçimiz olmadı devamlı değişirdi. neyse oturuyoruz böyle tabi konuşuyoruz da ama ben halkada ki en masum varlığım. bu geldi bana sesini yükseltiyor falan dayanamadım abi kalktım masasının yanına gittim. meğer olay farklıymış bizim yanımızda ki çocuklar hocaya silgi atmış nasıl olduysa da benim başıma kalmış olay. ben bunu sonradan öğrendim. hararetli konuşuyorum böyle konuşurken elimi kolumu kullanırım ben. yemin ediyorum elim masaya çarptı o sırada kasti bi hareket yoktu. tamam dedi hoca git. geçtim sırama oturdum. hoca kitaplarını topladı, kucağına aldı iki koluyla sardı, arkasını döndü saate doğru bakarak başladı ağlamaya. ama böyle ince ince döküyor derler ya o şekilde. lan ben bi tuhaf oldum. olay üstüme kaldı ona mı yanayım, kadını ağlattım ona mı yanayım. ben gidip özür dileyim dedim ama kadın çıkmış gitmiş. bi daha da derse gelmedi. hep içimde kalmıştır bu olay. şimdi anlatırken bile kötü oldum. i̇sini şimdi hatırlamıyorum ama özür dilerim hocam eşeklik bendeydi.