i̇ster misiniz..?
geceden daha karanlık boş bir sayfayı doldururken kaç sigara yaktığımı benimle birlikte saymayı,
sonuna bir türlü ulaşamadığım labirentin her dönemecinin bir çıkmaz sokak olduğunu benimle birlikte görmeyi,
neyin iyi neyin kötü veya neyin doğru neyin yanlış olduğunu benimle birlikte önemsememeyi ister misiniz..?
tek iyi baktığım yanım ne mi? hayalperest olmam, her şeye rağmen hayatı toz pembe görmem, beynimi tamamen hayal dünyama yönlendirmem.. i̇yi mi dersiniz bilmiyorum ama yine her gece olduğu gibi yokluğum ve ben başbaşayız.. mutfaktayım, pencere açık, hava soğuk ve sisli, hafiften üşüyorum hatta ayak parmaklarımı hissetmiyorum bile ama kalkıp o pencereyi kapatmak içimden gelmiyor.. üşengeç miyim yoksa yorgun mu siz karar verin.. sigara yakmak için her 10-13 dakikada bir kalkıp ocaktan sigaramı yakıyorum ama o pencereye adım atmak gözüme büyüyor.. evet müzikte çalıyor, ‘’bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm’’ şarkısı belki 50 defa tekrar etti..
şu içimi açıp kurcalayacak bir dostum bile yok.. ben bile kendime düşmanken, düzeltmek için sarfettiğim çabam da yok, battı balık yan gider misali.. ve aklınıza getirebileceğiniz bütün her şeyi getirin, işte bunlardan bir beklentim bile yok..
bir şey var, öfke gibi sanki ya da nefret veya kin de olabilir ama bir şey var..
i̇ster misiniz bana eşlik etmeyi? her ne pahasına olursa olsun bu duyguya yenik düşmeyi ister misiniz..?
bundan sonra kuracak bir cümle bulamadım ya da bulmak istemiyorum.. söyleyeceğim çok şey var da, ben kalkıp bir sigara daha yakayım..
belki pencereyi kapatırım…