bu soğuma avuçtaki, bu ince ter,
bu kan çekilmesi, içteki eziklik
biter bir gün, biter ya, insanca dostça
üstüne titrenen, beslenen ne varsa
kavrulur, susuz bitkiler gibi düşer.
bir yağmur özlemi kıvranır toprakta
ve kendi kendini tazeleyen yaşam
er geç ışığa kavuşur nasıl olsa.
gel gör ki bunca emek, bunca göz nuru
yok olur gider. sızlar baltanın yeri,
sabırla sarılan yaralar ağaçta.