hakkında çok bilgim olmamasina ragmen ruh adam romanindaki şu bölüm kafamı karıştırdı;
- ben son peygamber muhammed’im, dedi. bu dünyaya getirdiğim ebedi şeriata göre selim pusat suçlu ve günahkardır. küçük bir kızı sevmekle zevcesine ıstırap vermiş, meşru yol dururken gayrımeşruuna sapmış ve hepsinden fena olarak da istenmediği halde bir kızın hayalinin ardından koşmuş, geceleyin onun evine girmeye kalkmış, yasak edilen içkiye dadanmıştır. bir kadın ancak sevilir. ona esir olunmaz. bu, putperestliktir ve en büyük günahtır.
işık adeta gürler gibiydi:
- ne diyeceksin selim pusat?
- ben kimseye kötülük etmedim. kimse hakkında kötü düşünce beslemedim. ümitleri kırılmış bir insan olarak avunmayı içkide ve bir güzeli düşünmede buldum. i̇çki fena ise üzümü neden yarattınız? üzümden içki yapılacağını neden levh-i mahfuz’ a yazdın? son peygamberin arkadaşları namaz kılarken ayetleri yanlış okumasaydı içki yasaklanacak mıydı? çöldeki bedevi ile bir kurmay subayın içmesi aynı mıdır? biri sarhoş olunca her türlü herzeyi söyleyebilir. öteki sarhoşluğun son merhalesinde bile temkinli ve iradelidir. küçük bir kızı sevmek günahsa, son peygamber, ayşe’yi neden sevdi de aldı? tanrı adaletinin yürüdüğü bu mahkemede de böyle haksızlıklar yapılacaksa beni cehennemin en kötü yerine atın. atın ki, tek içimde insanlığın erdemine ait son kırıntılar da yok olup gitmesin.