olay değil ama bir durumdan bahsedeyim.
20 yaşındayım geçmişime bakıyorum.bomboş.insanlığa, medeniyete, kendi ufak çevreme bile güzel bir katkı yapamadım.
sanki hiç yaşamadım.
geçmişime dair pek bir şey hatırlamıyorum.
sanki direk hayata 20 yaşında başlamış gibiyim.
ne çabuk geçti zaman.en fazla bunun iki katı kadar daha yaşayacağım.bunun için üzülüyorum.korkuyorum ölmekten.ama ondan daha büyük bir korkum var.
hiçbir insanın hayatında iyi bir etki yapamadan ölmekten korkuyorum.günün birinde beni hatırlayan son kişinin de ölmesinden ve tamamen unutulmaktan.hic yaşamamış gibi olmaktan korkuyorum.
bakıyorum geçmişime kimim ki ben?
ne yapmışım?
işte en büyük hayal kırıklığı belki de budur.