az önce otobüs durağına doğru gelirken tanımadığım birini ufak bi şaşkınlıkla içimden de olsa çok takdir ettim.
kulaklığımı taktım müzik dinleyerek durağa doğru gidiyordum. tam taksim meydanını terk ettim karşıdan karşıya doğru geçiyordum ki -sonradan ordaki vakıflar 1. bölge müdürlüğü’nde çalıştığını anladığım- bir adam omzuma yavaşça dokundu ve çakmağımı bana uzatarak “bu senin mi?” diye sordu. telefonu cebimde ayarlarken çakmağı düşürmüşüm. çakmak da 50 kuruşluk, 1 liralık falan adi bir şey. buna rağmen o adamın arkamdan eğilip onu alması ve yetişip bana vermesi beni önce şaşırttı, sonra da içime o adama karşı büyük bir takdir hissiyatı yerleştirdi.
benden hızlı yürüdüğü için önüme geçti, ben de bu sayede vakıflar 1. bölge müdürlüğü’nde çalıştığını öğrenmiş oldum. bu olaydan sonra adamın biraz meslek hayatıyla ilgili biraz da kişiliğiyle ilgili bazı güzel şeyler düşünüp biraz fikir yürütürken durağa gelmiş bulundum.