yıllar önce bir yıla yakın hergün konuştuğum her şeyimi paylaştığım biri vardı. çok güzel günler geçirdik. benim her şeyimi biliyordu, ben de onun herşeyini biliyordum. daha doğrusu biliyorum sanıyordum. günün birinde bana, adı dışında her şeyinin yalan olduğunu ve bunu daha fazla sürdüremeyeceğini söyledi. soyadı yalan, yaşadığı yer yalan, bu benim diye gönderdiği fotoğraflar yalan.
baya aylardır kandırılmışım enayi yerine konulmuşum. oysa gerçekten dostum gibi görmüş güvenmiş sevmiş değer vermiştim. hatta o kadar değer vermiştim ki gerçekte kim olduğunu söylese yine sorun etmezdim. söylemedi, üstüne de baya saydı sövdü ve konuştuğumuz geçirdiğimiz onca zamanın hatrını hiçe sayıp sildi attı. ben de enayi yerine konulmuş hayal kırıklığımla ve kırgınlığımla kaldım.