asosyal itiraf

1.sınıfa başlayalı iki hafta falan olmuş,sınıfa sapsarı saçlı bi çocuk getirdi öğretmen.adı ömer,yeni arkadasınız dedi.küçüğüm tabi,nasıl eriyorum kendi içimde.neyse efendim,bir derste atatürk'ü işliyoruz,öğretmen atatürk'ün fotograflarını gösterdi.sarı saçlı mavi gözlü atamı görünce dedim ki aaa bu ömere ne kadar benziyor.tenefüse kadar nasıl zor tuttum ama kendimi.tenefüs oldu koşa koşa ömerin yanına gittim.ömer derste öğretmen babanın fotograflarını gösterdi baktın mı sen de dedim.ömer şok oldu tabi bi an boşluga düştü o da gerçekten babam o mu diye skdkdkdks bir sene okuyabildik aynı sınıfta sadece,sonra ben başka bir okula geçtim. üstünden yıllar geçmiş bir olay,ne hikmetse 2 hafta önce rüyamda ömeri gördüm.hatta onu gördüm de denilemez,çok garip bir şey oldu uyandıgımda kafamda o vardı.13 yıldır aklıma toplasan 5 kere gelmemiştir. bugün spora gittim,koşu bandındayım.bi kız koşarak geldi yanıma beni hatırladın mı ben senin 1.sınıf sıra arkadaşınım dedi.imkan vermiyorum böyle bir şey olmasına çünkü çok alakasız bir şehirdeyiz.kız bayagı benim çocuklugumu dökünce anladım ben.sordum hemen ömer vardı hatırlıyor musun diye.soyadı hariç çocuga dair tüm detayları hatırlıyor ama soyadı yok.kızın sayesinde birsürü arkadasıma ulastım ama ömerin akıbetini öğrenemedim. demem o ki arkadaslar sarışın,ömer faruk adında olup 1-fde okuyan bu çocuga ulaşamadım,kalbim çok kırık.bu kız benim karşıma boş yere çıkmış olmamalı.