bugün ömrümün öğretmen olarak geçirdiğim ilk 24 kasımı. bu hissi anlatabilecek kadar edebiyata hakim olabilmeyi dilerdim yada belki de böyle bir edebiyat hiç var olmamış bile olabilir. sevmekten başka hiçbir şey yapmadığın onlarca gülen yüzün sana çevrildiğini düşün. hepsi gözünün içine bakıp şunu söylüyor “seni seviyoruz öğretmenim.” bilmiyorum fazla mı hisliyim fakat 2.sınıfa giden sürekli sarıldığım dersine dahi girmediğim bir kız çocuğunun mektubuna şu satırı yazması yeterli olur galiba bu güzelliği anlatmaya: “ öğretmenim sen bana gülünce ben mutlu oluyorum ama ben bazen üzülüyorum. ben üzülünce yanıma gelir misin?”
sözün özü şu ki atanmış atanamamış ama bu bayrağın dalgalandığı her bir karış toprak üzerinde eğitim mücadelesi veren, çocukların bir gülüşü için uykusuz kalan, bu işe kafasını değil de gönlünü koyan tüm o güzel öğretmenlerin öğretmenler günü kutlu olsun. biz birlikte çok güzeliz.