normal bir film izleyicisi olarak; yer yer güldüren ve çoğunlukla duygulandiran, duygu yoğunluğunun yüksek güzel bir filmdi.oyunculuklar da bence güzeldi, hele kucuk ayla aşırı derecede sempatikti.
bir tek hosuma gitmeyen tarafi sahne geçişleriydi. belki film tarzı olarak öyledir, bilmiyorum. sonuçta görüntü yönetmeni yabancı bir adamdi bir şey biliyordur illaki.
tarihinde bu kadar güzellikler barındırıp bunu, sanata aktaramamak, beni üzüyor açıkçası.
son olarak ; “sanatsız kalan bir milletin, hayat damarlarından biri kopmuş demektir.”
(bkz: mustafa kemal atatürk)